Skip to content

Pràctica de meditació 23

Asida a un hilo delgado o a uno grueso…

… lo mismo da que un ave esté asida a un hilo delgado que a uno grueso porque, aunque sea delgado, tan asida se estará a él como al grueso, en tanto que no le quebrare para volar. Verdad es que el delgado es más fácil de quebrar; pero por fácil que es, si no le quiebra, no volará (…) Y así es lástima ver algunas almas como unas ricas naos cargadas de riquezas y por no tener ánimo de acabar con algún asimiento o afición (que todo es uno) nunca van adelante, que no estaba más que en dar un buen vuelo y acabar de quebrar aquel hilo de asimiento.
(Joan Subida… I, 11, 4)

1. recolliment amb ajut de la respiració. Allargar (sense forçar) la inspiració i el moment de retenció. Atenció a l’alè de vida “impersonal”.

2.
Els “asimientos”, explica Sant Joan en un altre text, generen dispersió, inestabilitat, intranquil•litat. La nuesa, pau, amor il•limitat, llibertat…

Triar, observar, ser testimonis d’un d’aquests nuclis d’inestabilitat i inquietud. Observar, observar-nos, sense dialogar, sense “renyar-nos”, sense donar peu a sentiments de culpa, ni a victimismes, ni a entrar en raons. Observar i calibrar. Què n’espero? és real? és una “fantasmada”?… O, també, una por? Por a què? Observar amb ànim de comprendre, però més que “xerrar” molt, posar-hi l’atenció com un focus de llum. Observar com qui veu una pel•lícula. La observació atenta ajuda a comprendre. La comprensió dissol el poder i la força dels “assimientos”, deixant-los al descobert.

Deixar anar. No pretendre res. No perseguir res.

Olvide sus experiencias pasadas y sus logros, quédese desnudo, expuesto a los vientos y a las lluvias de la vida y tendrá una oportunidad.
El deseo de encontrar el ser, sin ninguna duda, será satisfecho, con tal que no desee nada más. Pero debe ser sincero y no desear realmente ninguna otra cosa. Si mientras tanto usted quiere otras muchas cosas y se dedica a perseguirlas, su propósito primordial puede retrasarse hasta que usted deje de dividirse entre deseos contradictorios. (Nisargadatta. Yo soy Eso, p.210)

3. Uns últims moments d’atenció a la respiració. Atenció “notícia silenciosa”
És. Tot ho és. Aquí. Cadascú, sense límits: És.

Back To Top